نمایشگاه ایران 1430 با موضوع کهنسالی و پیری  جمعیت کشور در دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوی پیشرفته کرمان  برپا شد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه در این نمایشگاه که با مصوبه شورای فرهنگی از سوی روابط عمومی دانشگاه و با مشارکت حوزه هنری استان کرمان برگزار شده است پوسترهایی با موضوع پیری جمعیت در دهه های آینده در کشور به نمایش گذاشته شده است.

نمایشگاه ایران 1430 با هدف توجه به کهنسالی جمعیت و لزوم فرزندآوری در حال برگزاری است.

این نمایشگاه پنجشنبه 14 اردیبهشت ماه 1402همزمان با حضور دکتر قاسم عموعابدینی معاون آموزشی وزیر علوم در دانشگاه گشایش یافت و تا 25 اردیبهشت ادامه دارد.

در این نمایشگاه 6 طرح از طرح های  محمدمظفری در معرض دید قرار گرفته است.

نمایشگاه ایران 1430 از 14 تا 19 اردیبهشت ماه در مرکز همایش های دانشگاه برگزا شد و از 20 تا 25 در ساختمان امور اداری در حال برگزاری است.

به گفته صاحب نظران اوّلین شـرط داشـتن جـامعه‌ای سـالم و پـویا، سـلامت و پـایداری خانـواده اسـت. همة دستاوردهای علمی و هنری بشر در سایة خانواده‌های سالم و امن پدید آمده است.

اهمیّت پرداختن به موضوع تحکیم خانواده، ریشه در اهمیّت نهاد خانواده دارد. نهاد مقدّس خانواده، رکن بنیادین اجتماع بشری و محمل فرهنگ‌های گوناگون است تا آنجا که سعادت و شقاوت جامعه در گرو سعادت خانواده می‌باشد.

کارشناسان معتقدند: سالمندی جمعیت کشور و تغییرات نگران‌کننده ساختار هرم سنی یکی از پیامدهای سقوط نرخ باروری بوده‌است که بر اساس الگوهای آینده‌نگاری جمعیت همچنان تداوم خواهد داشت.

مطالعات جمعیتی اثبات می‌کند که طی سالیان آینده روند سالمندی جمعیت ایران با سرعت و شدت بیشتری تداوم خواهد داشت و در آینده نه چندان دوری ایران با پدیده سالمندی قطعی جمعیت روبرو خواهد شد.

یکی از نتایج قابل تأمل پژوهش‌های تحولات سالمندی این است که هم‌اینک نرخ رشد جمعیت سالمندان کشور بیش از سه برابر میانگین نرخ رشد جمعیت کل کشور است و این یعنی زنگ خطر سالمندی جمعیت در ایران به صدا درآمده‌است و باید به زودی منتظر پدیده‌ای تحت عنوان سونامی سالمندی در ایران باشیم.

همین آمارها حاکی از آن هستند که طی حدود بیست سال آینده، نسبت نرخ رشد جمعیت سالمندان به نرخ رشد جمعیت کل کشور، شانزده به یک خواهد بود.

بر اساس مقایسه نقشه توزیع سالمندی جهان در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۵۰ درمی‌یابیم که ایران تنها طی ۳۰ سال آینده، از یک کشور جوان به یک کشور سالمند قطعی تبدیل خواهد شد. به عبارت دیگر در حالی که در سال ۲۰۲۰ سالمندان بالای ۶۰ سال تنها ۱۰ درصد جمعیت ایران را تشکیل داده‌اند ولی در نتیجه سرعت پدیده سالمندی جمعیت، در سال ۲۰۵۰ حدود ۳۳ درصد جمعیت کل کشور سالمند خواهد بود. علیرغم اینکه ایران هنوز مسیر پیشرفت تکنولوژیک و پویایی اقتصادی را نپیموده است، درصد قابل‌توجهی از جمعیت خود در چرخه کار و تولید را از دست خواهد داد.

در عصر کنونی بر هیچ کارشناس جمعیت‌شناس و اندیشمند تحلیل‌گری پوشیده نیست که جمعیت در همه ابعاد کمی و کیفی از تعیین‌کننده‌ترین و استراتژیک ترین مؤلفه‌های راهبردی اقتدار ملی و استمرار تمدنی است و لذا امروزه در بیش از ۵۵ درصد کل کشورهای جهان مشوق‌ها و سیاست‌های جامع و کاملی برای افزایش جمعیت و ارتقای الگوی فرزندآوری در حال اجراست و در حدود ۷۵ درصد کشورهای جهان برنامه‌های هدفمندی برای حفظ اقتدار درونی جمعیت و تداوم جمعیت پایدار وجود دارد.

همچنین بدیهی است که تغییرات ساختارهای جمعیتی در هر جامعه‌ای می‌تواند منشأ بسیاری از تحولات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و امنیتی باشد، چنانچه تجربه غرب در این موضوع موید این مسئله است.

جمعیت از منظر کمی و کیفی در کلیه مؤلفه‌های امنیت ملی جوامع بشری مؤثر است و از این رو امروزه در دانشگاه‌های معتبر بین المللی کرسی مطالعات امنیت مبتنی بر جمعیت برقرار شده است.

الگوی تراکم و توزیع جغرافیایی جمعیت، ترکیب سنی و ساختار جمعیتی، نسبت قومیتی و مذهبی در شهرهای مختلف، مرزنشینی و مرکز نشینی، مهاجرت‌های داخلی و خارجی، حضور مهاجران خارجی و ترکیب سنی نیروهای نظامی و انتظامی از جمله مقولاتی است که مفاهیم راهبردی جمعیت و امنیت ملی را به یکدیگر گره زده است.

رابطه متقابل جمعیت و امنیت یک رابطه دوسویه است که البته نقش و تأثیر تحولات جمعیتی در بروز مسائل امنیتی بسیار مهم‌تر و محسوس‌تر خواهد بود. تحولات مدیریت نشده ساختارهای جمعیتی با تأثیر گذاری بر پدیده‌های اجتماعی، اقتصادی و سبک زندگی، ظرفیت ایجاد انقلاب‌های فرهنگی، جنسی، خانوادگی و غیره را دارد و این پدیده‌ها بصورت مستقیم در متغیرهای مؤثر در امنیت ملی تعیین کننده است.

با بروز پدیده سالمندی جمعیت و کاهش نیروی کار کشور، نیازمندی به مهاجران خارجی و پذیرش نیروی کار غیربومی اجتناب ناپذیر خواهد بود که ورود گسترده این مهاجران می‌تواند زمینه ساز مخاطرات امنیتی جدی برای کشور باشد، کما اینکه این وضعیت امروزه در بسیاری از کشورهای سالمند و مهاجرپذیر جهان کاملاً قابل رؤیت است.